پرسونالوژی

اسکینر : زندگی‌نامه و آثار یکی از بزرگ‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم

بوروس فردریک اسکینر

تولد و دوران کودکی

یکی از نظریه‌پردازان مهم در حوزه شخصیت، بوروس فردریک اسکینرمی‌باشد. او در ۲۰ مارس ۱۹۰۴ در شهر ساسکهانا، ایالت پنسلوانیا به دنیا آمد. او اولین فرزند ویلیام اسکینر و گریس مانژ بوروس اسکینر بود. پدر او وکیلی با آرزوی سیاستمدار شدن بود، در حالی که مادرش در خانه ماند تا از دو فرزند خود مراقبت کند. او در خانواده مرفه طبقه متوسط بالا بزرگ شد و والدین او ارزش های خویشتنداری، خدمت کردن، صداقت، و سخت کوشی را به کار بستند.

من یاد گرفته بودم از خدا، پلیس و آن‌چه افراد فکر خواهند کرد، بترسم

اسکینر (۱۹۶۷)

وقتی اسکینر ۲/۵ ساله بود، پسر دوم به نام ادوارد متولد شد. او احساس کرد والدینش ابی را (که به این نام خوانده می شد) بیشتر دوست دارند، اما احساس نمی کرد که وی را دوست ندارند. او مستقل تر بود و به پدر و مادرش دلبستگی عاطفی کمتری داشت. اما بعد از اینکه ابی در اولین سال تحصیل اسکینر در کالج به طور ناگهانی فوت کرد، والدین او به طور فزاینده ای کمتر مایل بودند اجازه دهند که پسر بزرگ آنها دور شود. آنها می خواستند او نان آور خانواده باشد و در واقع، حتی بعد از اینکه اسکینر در روان شناسی آمریکا آدم سرشناسی بود، توانستند وی را از لحاظ مالی متعهد نگه دارند.

تأثیر تربیت دوران کودکی

پدر و مادر اسکینر عضو کلیسا بودند. اما او در طول دوره دبیرستان، اعتقاد خود را از دست داد و بنابراین، به هیچ مذهبی پایبند نبود. مادر او هرگز از معیارهای سخت و جدی خود منحرف نمی‌شد. مادربزرگ او با اشاره به ذغال‌های سرخ‌شده در شومینه اتاق پذیرایی، می‌خواست او را از تنبیه‌های جهنم آگاه سازد. پدر اسکینر با آگاه ساختن او از عاقبتی که به تبهکاری منجر می‌شود، در آموزش اخلاقی فرزندش مشارکت داشت. زندگی‌نامه اسکینر، حاوی اشارات زیادی به تأثیر این هشدارهای کودکی بر رفتار بزرگسالی اوست.

دوران نوجوانی و اولین بحران زندگی

اسکینر در کودکی به موسیقی و ادبیات گرایش داشت. او در کالج همیلتون در رشته زبان و ادبیات انگلیسی تحصیل کرد و بعد از فارغ‌التحصیلی انتظار داشت رمان‌نویس شود. اسکینر که توسط اظهار نظر شاعر نامی، رابرت فراست درباره اثر خود ترغیب شده بود، در اتاق زیرشیروانی خانه والدین خود در شهر اسکرانتون، ایالت پنسیلوانیا مطالعه را آغاز کرد و تصمیم گرفت بنویسد. نتایج کار مصیبت بار بودند. او منتظر الهام بود اما اتفاقی نیفتاد. حتی به این فکر افتاد که به روان‌پزشک مراجعه کند، اما پدرش معتقد بود این کار هدر دادن پول است. ظاهراً اسکینر ۲۲ ساله در تنها کاری که می‌خواست انجام دهد، شکست خورده بود.

ورود اسکینر به روان‌شناسی

اسکینر در پایان این دوره تیره و ناموفق که حدود ۱۸ ماه به طول انجامید، به روان‌شناسی علاقه‌مند شد. او پس از مطالعه آثار واتسون و پاولف، تصمیم گرفت رفتارگرا شود. گرچه در دوره کارشناسی، هیچ درس روان‌شناسی نگرفته بود، اما توانست در مقطع ارشد روان‌شناسی دانشگاه هارواد پذیرفته شود. پس از گرفتن دکترا در سال ۱۹۳۱، یک بورس تحصیلی برای انجام پژوهش آزمایشگاهی در دانشگاه هاروارد دریافت کرد. پس از اتمام این پروژه، به مدت ۳ سال به عضویت انجمن تقویت تفکر خلاق بین دانشجویان دانشگاه هاروارد درآمد.

به شهرت رسیدن و دومین بحران زندگی

در سال ۱۹۳۶ تدریس و پژوهش را در دانشگاه مینه‌سوتا آغاز کرد و ۹ سال در آن‌جا ماند. در این شهر ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. اسکینر در مدت اقامت خود در مینه‌سوتا، اولین کتاب خود را منتشر کرد. اما بیشتر تمرکز خود را بر روی دو پروژه خود کرده بود: پروژه موشک هدایت‌شونده توسط کبوتر و دستگاه مراقب بچه. پس از قطع بودجه‌های حمایتی برای پروژه‌هایش، دومین بحران هویتی خود را تجربه کرد. اگرچه روان‌شناس مشهوری شده بود، اما همچنان استقلال مالی پیدا نکرده بود.

اوج شهرت اسکینر

در سال ۱۹۴۵ مدیر گروه روان‌شناسی دانشگاه ایندیانا شد و در همان سال، کتاب والدن ۲ را نوشت. کتابی که برای او درمان بود و به عنوان پالایش هیجانی برای او عمل کرد. در نهایت کاریرا انجام داد که ۲۰ سال قبل موفق به انجام آن نشده بود. پس از آن به تحقیق کاربرد رفتارگرایی در شکل‌دهی رفتار انسان نیز پرداخت. اسکینر در سال ۱۹۴۸ به هاروارد برگشت و در سال ۱۹۶۴ از تدریس بازنشسته شد. اما تا ۱۰ سال بعد همچنان به نوشتن و پژوهش ادامه داد. او به حدی شهرت یافته بود که نامش از فروید نیز بیشتر در منابع علمی یافت می‌شد. شرطی‌سازی کنشگر، تقویت و برنامه‌های تقویت، از مهم‌ترین کارهای او هستند.

اواخر زندگی و مرگ اسکینر

اسکینر در ماه اوت ۱۹۹۰ در شهر لوکمیا درگذشت. او یک هفته قبل از مرگش، سخنرانی پرشوری در کنگره انجمن روان‌شناسی آمریکا ایراد کرد که طی آن به طرفداری خود از رفتارگرایی رادیکال ادامه داد. او در این کنگره، تقدیرنامه بی نظیری برای یک عمر خدمات برجسته به روان شناسی دریافت کرد؛ تنها کسی که چنین جایزه‌ای را در تاریخچه انجمن روان‌شناسی آمریکا دریافت نمود. او در طول زندگی حرفه‌ای خود افتخارات و جوایز دیگری نیز دریافت کرد که جایزه خدمات برجسته علمی سال ۱۹۵۸ انجمن روان‌شناسی آمریکا و مدال علم رئیس جمهور از آن جمله هستند.

آثار اسکینر

لینک‌های مرتبط

منابع برای مطالعه بیشتر

خروج از نسخه موبایل