آلبرت بندورا روانشناس آمریکا_کانادایی، از چهره های برجسته ی تاثیر گذار بر حوزه های روانشناسی شخصیت، روانشناسی اجتماعی و البته ارتباط دهنده ی روانشناسی شناختی و رفتار گرایی است. او در ۴ دسامبر ۱۹۲۵ در یکی روستاهای ایالت آلبرتای کانادا به دنیا آمد. او آخرین و ششمین فرزند خانواده اش بود.
آلبرت بندورا و تحصیلات
او تحصیلات ابتدایی خود را در تک مدرسه ی روستای خود طی کرد. سال های آخر دیپلم را خودخوانی کرد و در تابستان بعد از دیپلم در پروژه ی عمرانی ساخت آزادراه متصل کننده ی آلاسکا به آمریکا مشغول به کار شد. این پروژه که در طی جنگ جهانی در حال اجرا بود، آلبرت بندورا را به سمت روانشناسی بالینی سوق داد زیرا طبق اظهارات خودش، اکثر همکارانش زندانیان و افراد مقروض بودند که فهم زندگی آن ها او را به روانشناسی علاقه مند کرد.
تحصیلات دانشگاهی
آلبرت بندورا تحصیلات دانشگاهی را با مطالعه ی روانشناسی در دانشگاه بریتیش کلمبیا آغاز و با کسب مقام کارشناسی ارشد و دکتری در دانشگاه آیووا تحت نظر کنت دبلیو روانشناسی معروف در حوزه ی یادگیری به پایان رساند.
سپس در سمت استادی در دانشگاه استنفورد، مشغول به کار شد. زمانی که در سال ۲۰۰۲ پس از فروید، اسکینر و پیاژه به عنوان چهارمین روانشناس تاثیر گذار تاریخ انتخاب شد؛ آلبرت بندورا با لبخند گفت: اما از هیچ کدام آن ها مقاله ی جدیدی، چاپ نشده است.
بندورا: جوایز و افتخارات
آلبرت بندورا جزء پر افتخارترین و پرارجاع ترین روانشناسان تاریخ است که جوایز زیر، تنها گوشه ای از دستاوردهای اوست.
- دریافت بورس تحصیلی گوگن هایم (۱۹۷۲)
- جایزه DSA از بخش ۱۲ انجمن روانشناسی آمریکا (۱۹۷۲)
- جایزه DSAA از انجمن روانشناسی کالیفرنیا (۱۹۷۳)
- دریافت جایزه جیمز مک کین کتل (۱۹۷۷)
- جایزه جیمز مک کین کتل فلوآوارد از انجمن روانشناسی آمریکا (۲۰۰۳_۲۰۰۴)
- جایزه GMALA در روانشناسی از بنیاد روانشناسی آمریکا (۲۰۰۶)
- و همچنین دریافت جایزه گرایمر در روانشناسی (۲۰۰۸) توسط آلبرت بندورا
آلبرت بندورا و یادگیری مشاهده ای
بندورا به این موضوع تاکید دارد که تقریبا تمام رفتارها را می توان بدون تجربه کردن مستقیم (تقویت) یاد گرفت. او معتقد است که در فرایند یادگیری مشاهده ای، تقویت جانشینی رخ می دهد؛ به این معنا که ما با مشاهده کردن رفتار دیگران و پیامدهای رفتاری که مشاهده کرده ایم آن را یاد می گیریم. تاکید بندورا بر یادگیری مشاهده ای، ویژگی برجسته نظریه بندوراست که همین ویژگی در ادامه، موجب پیوند دو رویکرد رفتاری و شناختی با هم شد که تاثیر عمیقی بر روند پیشرفت روانشناسی مدرن به جای گذاشت.
آزمایش مشهور عروسک بوبو که جزء آزمایش های کلاسیک در روانشناسی به حساب می آید توسط آلبرت بندورا به جهت ارزیابی تاثیر مشاهده ی صحنه های خشن بر سطح پرخاشگری کودکان انجام گرفت.