پرسونالوژی

کوهوت: زندگی نامه و آثار روانکاو self سایکولوژی

کوهوت

هاینز کوهوت روانکاو قرن بیستم بود کسی که self سایکولوژی (روانشناسی خود، Self Psychology) را گسترش داد. او در سال ۱۹۱۳ در شهر وین اتریش به دنیا آمد. او در دانشگاه وین دانشجوی پزشکی بود و همان جا به روانکاوی علاقه مند شد. پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۹۳۹ به خاطر حضور نازی ها مجبور به ترک وین شد. او ابتدا به انگلیس و سپس به آمریکا مهاجرت کرد. کوهوت در دانشگاه پزشکی شیکاکو مشغول به کار شد و به تدریج به سمت روانکاوی گام برداشت. وی پس از گذراندن دوره ای آموزشی در روانکاوی در انستیتو شیکاگو، در ۱۹۵۰ تدریس در دانشگاه را رها کرد و به عنوان روانکاو بالینی مشغول به کار شد.

در دهه ۱۹۵۰ کوهوت به سرعت در شیکاگو پیشرفت و مقاله های زیادی راجع به کاربرد روانکاوی منتشر کرد. اما عمده پژوهش های وی راجع به همدلی بود و برای اولین بار در سال ۱۹۵۶ راجع به همدلی نوشت. او در این مقاله عنوان کرد اساسی ترین روش درک و فهم در روانکاوی تنها از طریق همدلی اتفاق می افتد . او همدلی را نوعی درون نگری غیر مستقیم می دانست. کوهوت هرگز از این تفکر تغییر موضع نداد و همدلی فاکتوری مهم در نظریه کلی او تحت عنوان روانشناسی خود شد.

کوهوت و روانشناسی

کوهوت با رد کردن نظریه سائق فروید و تأکید بر همدلی و درگیری مستقیم یا سمبلیک self با دنیای بیرون (self objects) کمک زیادی به روند روانکای بعد از فروید کرد. او که به توضیح خود (self) پرداخت، چهار مؤلفه ی اصلی self را شرح می دهد.

کوهوت با تأکید بر همدلی والدین با کودک، بر این باور است که تقریبا عامل تمام مشکلات روانشناختی فرد و راهکارهای مقابله ای ناکارآمد در نتیجه برآروده نشدن همدلانه نیازهای رشدی اساسی کودک ایجاد می شود. او همدلی را یک ابزار درمانی در روانشناسی خود می دانست و عنوان کرد همدلی می تواند آسیب هایی که به خاطر عدم ارضای نیازهای رشدی کودک ایجاد شده، جبران کند.

هاینز کوهوت بعد از بهبودی طولانی از تومور لنفاوی و سپس ابتلا به ذات الریه و مشکلات گوش داخلی، در ۸ اکتبر سال ۱۹۸۱ در سن ۶۸ سالگی از دنیا رفت

لیست کتاب های کوهوت

منابع

خروج از نسخه موبایل