رولو می ۲۱ آوریل ۱۹۰۹ متولد شد، او کودکی بسیار سختی را گذراند و شاهد طلاق والدین و همچنین بیماری روانی خواهرش بود. در۱۹۳۰ از دانشگاه میشیگان لیسانس زبان انگلیسی گرفت و بعد از فارغ التحصیلی به یونان رفت تا در کالجی آمریکایی، به تدریس انگلیسی مشغول شود.
در همان زمان او برای شرکت در سمینارهای آدلر به وین سفر می کرد. پس از آن، او برای ثبت نام در رشته الاهیات به آمریکا برگشت و لیسانس الاهیات خود را در ۱۹۳۸ گرفت.
زندگی حرفه ای می
رولو می بعد از اتمام الاهیات مدت کوتاهی به عنوان کشیش مشغول به کار شد تا این که تصمیم گرفت در دانشگاه کلمبیا، دکترای روانشناسی بخواند. حین کار روی تز دکترای خود، به بیماری سل که در آن زمان بسیار خطرناک و کشنده بود مبتلا شد. به مدت سه سال در بیمارستان بستری شد؛ می که قبلا به فلسفه وجودی علاقه مند شده بود؛ با ابتلا به سل عقیده داشت مبارزه و کشمکش او با مرگ، نقش مؤثرتری در بهبودی او نسبت به داروهای پزشکی دارد.
در مدت اقامت در بیمارستان، او آثار زیادی از فروید و کیرکگارد خواند و به این نتیجه رسید که تنها وجودگرایی می تواند آنچه انسان در بحران تجربه می کند را به خوبی نشان دهد. البته باید خاطر نشان کرد که تحصیل در رشته الاهیات بویژه نقش الهی دان و فیلسوف معروف آلمانی، پاول تیلیش بر رولو می، در علاقه مندی وی به فلسفه وجودی بی تأثیر نبوده است.
سال ۱۹۴۳ در موسسه روانپزشکی، روانکاوی و روانشناسی ویلیام النسون مشغول به کار شد و در ۱۹۴۹ دکترای روانشناسی خود را گرفت. می از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ در مؤسسه NSSR در نیویورک که به علوم اجتماعی و فلسفه شهرت دارد، تدریس کرد. علاوه بر این در دانشگاه هایی مانند پرینستون، ییل و هاروارد نیز استاد نیمه وقت بود. از آثار مشهور او می توان به “انسان در جستجوی خویشتن” و “عشق و اراده” اشاره کرد.
رولو می و روانشناسی
می سال ۱۹۵۸ با همکاری ارنست انگل و هنری النبرگر، کتاب “وجود (existence)” را ویرایش و آماده چاپ کرده و با این کار کمک شایانی به معرفی روانشناسی وجودی کردند. می به شدت تحت تأثیر رویکرد انسانگرایی قرار گرفت اما نظریه رولو می در نشان دادن اهمیت آگاهی از ابعاد وجودی انسان، متفاوت از نظریه پردازان انسانگرایی مانند راجرزو مزلو است. هدف اصلی او فهم مکانیزم های زیربنایی و واقعیت پنهان رنج و بحران انسان بود؛ برای فهم این مسئله، رویکردی درمانی متشکل ازعناصر انسانگرایی و رویکرد وجودی ایجاد کرد.
وجود و آزادی از مفاهیم اصلی نظریه شخصیت رولو می است. او عقیده داشت روانشناسی وجودی بر چهار رکن استوار می باشد:
- انسان ها نیروهای متضادی درونشان دارند و همین تضاد درونی، آنها را به سمت اضطراب که نیرویی محرک در زندگیست، سوق می دهد.
- معنایی که هر فرد در زندگی به آن دست می‌یابد، در تصمیم ها و تعهدات او خود را نشان می دهد.
- انسان ها را نمی توان به داشتن تنها یک یا دو مسیر محدود کرد؛ هر فرد راه و مسیر منحصر به فرد خود را دارد و یا آن را ایجاد می کند.
- روان درمانی کمک به دیدن فرای بدیهیات و تفسیر نشانه هایی است که در زندگی فرد وجود دارد.
رولو می در ۲۲ اکتبر ۱۹۹۴ در سن ۸۴ سالگی در اثر حمله قلبی درگذشت.