پرسونالوژی

تئودور میلون : زندگی‌نامه، آثار و دستاوردهای این نظریه پرداز شخصیت

تئودور میلون

تئودور میلون در سال ۱۹۲۸ در بروکلین نیویورک به دنیا آمد. او تنها فرزند آبراهام و مالی میلون بود که مهاجرانی از شرق اروپا بودند. نیاکان پدری او، شامل افراد روحانی زیادی از دین یهود می‌شد. تئودور میلون فردی باهوش بود و در ریاضیات و علوم دیگر و همچنین در هنر و موسیقی نیز استعداد خاصی داشت.

تحصیلات

تئودور میلون مطالعات رسمی خود را در کالج نیویورک در سال ۱۹۴۵ آغاز کرد. او با گوش دادن به کنفرانس‌های گاردنر مورفی، به روان‌شناسی علاقه‌مند شد. در سال ۱۹۴۹ پس از پایان دوره لیسانس، وارد دوره ارشد روان‌شناسی کالج نیویورک شد. در آن جا با کورت گلدشتاین، آشنا شد و با او همکاری کرد. همچنین در آزمایشات ارنست کریس با عنوان “بااستعدادهای خلاق” به عنوان آزمودنی، شرکت می‌کرد.

تئودور میلون در سال ۱۹۵۰ در برنامه روان‌شناسی شخصیت/اجتماعی دانشگاه کانتیکت، نام نویسی کرد و همزمان در کلاس‌های فلسفه دانشگاه ییل، شرکت می‌کرد. او سه سال بعد دکترای خود را دریافت کرد. تز دکترای او بر روی شخصیت سلطه‌جو متمرکز بود که از علاقه‌اش به اخلاق اجتماعی و هولوکاست نازی‌ها نشأت می‌گرفت.

حرفه

تئودور میلون درسال ۱۹۵۴ به استخدام دانشگاه لیهای در آمد. در سال‌های بعد نیز به عنوان رئیس روان‌شناس مؤسسه عصب-روان‌پزشکی دانشگاه پزشکی ایلینویز در شیکاگو منصوب شد. زمانی که در شیکاگو بود، با ملوین سبشین، مدیر اجرایی انجمن روان‌پزشکی آمریکا همکاری کرد. تلاش دو نفره آن‌ها، اثر زیادی بر ویراست سوم راهنمای تشخیصی و آماری بیماری‌های روانی (DSM-III) گذاشت.

پایه گذاری مجامع علمی

تئودور میلون در سال ۱۹۷۷به دانشکده روان­شناسی دانشگاه میامی پیوست و به مدت ۲۰ سال به تدریس و سوپرویژن روان­شناسی پرداخت. در سال ۱۹۸۷ “جامعه بین­‌المللی برای مطالعه اختلالات شخصیت” را با همکاری نیل استرندبیگارد و اریک سیمونسن از دانمارک، راه انداخت و به همراه آلن فرنسس، از ویراستاران پایه‌گذار “مجله اختلالات شخصیت” بود.

نقش تئودور میلون در DSM-III

تئودور میلون ، نویسنده‌ای پرکار و پژوهشگر بود. او حدود ۳۰ کتاب را نوشت و ویرایش کرد و حدود ۱۰۰ فصل در کتاب‌های مختلف و مقالات پژوهشی نوشت. در اولین متن اصلی‌اش یعنی “آسیب‌شناسی مدرن” که در سال ۱۹۶۹ چاپ شد، نظریه یادگیری زیستی-اجتماعی خود برای الگوهای شخصیت و سندرم‌های بالینی را ارائه داد. متن مهم بعدی‌اش با عنوان “اختلالات شخصیت” که در سال ۱۹۸۱ چاپ شد، به خاطر ربط دادن اختلالات شخصیت DSM-III به نظریه­‌های قبل از آن، مورد توجه قرار گرفت. زمانی که در حال نگارش این کتاب بود، عضو کمیته DSM-III نیز بود و نقش مؤثری در سیستم تشخیصی چندمحوری آن داشت.

شخصیت شناسی (پرسونولوژی)

تئودور میلون با قرض گرفتن کلمه شخصیت شناسی از هنری موری، سعی کرد تا دانشی با نام شخصیت شناسی بالینی پایه گذاری کند. در سال ۱۹۹۰ کتابی با عنوان “به سوی یک شخصیت شناسی جدید” منتشر کرد. او در این کتاب درمورد اهمیت به کارگیری اصول جهانی برای ایجاد یک دانش بالینی که ایده‎ های تبیینی را با یک سیستم طبقه بندی، ابزارهای سنجش و مداخلات بالینی هماهنگ کند، به تفصیل صحبت کرد. در ۲۰۰۴ کتاب “اساتید ذهن” را نوشت. در واقع این کتاب، دایره المعارفی از تاریخچه سلامت روان بود که در آن کارهای بیش از ۴۰۰ فیلسوف، نظریه پرداز، محقق و بالینگر را در طول دو هزار سال قبل، در خود داشت.

ابزار سنجش متعلق به تئودور میلون

تئودور میلون احتمالاً به خاطر پرسشنامه‌ها و آزمون‌هایی که طراحی کرده است، شهرت بیشتری دارد. او پرسشنامه چند محوری میلون (MCMI) را در دهه ۱۹۷۰ ارائه کرد که انقلابی در ابزار سنجش بود. در طول سالیان مختلف، ابزار زیادی را طراحی کرد که جوانان، نوجوانان، کودکان، دانشگاهیان، جمعیت پزشکی و افراد عادی را می‌سنجید.

جوایز و اواخر زندگی تئودور میلون

تئودور میلون پس از بازنشستگی از دانشگاه در دهه ۱۹۹۰، به نوشتن ادامه داد. او افتخارات و جوایز زیادی کسب کرد، مانند جایزه برونو کلاپفر برای یک عمر همکاری برجسته از انجمن ارزیابی شخصیت؛ مدال طلای یک عمر دستاورد در استفاده از روان‌شناسی از انجمن روانشناسی بالینی؛ و دکترای افتخاری از دانشگاه بروکسل. در سال ۲۰۰۴ نیز در بنیاد روانشناسی آمریکا، جایزه سالیانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای با نام خود، به منظور تقدیر از روانشناسانی که در روانشناسی شخصیت تلاش کرده بودند، بنا نهاد.

میلون در سال ۲۰۱۴ بر اثر ایست قلبی درگذشت.

آثار

در نوشته نظریه میلون، نظریه این نظریه پرداز درمورد شخصیت را مطالعه نمایید.

مطالعه بیشتر درمورد تئودور میلون

خروج از نسخه موبایل